Zomerreis juli 2015: ‘Boemelen an der Weinstraße’

door Marjolijn van Hilten

Vrijdag 3 juli 2015 stapten we in de ICE 105 richting Mannheim waar we overstapten op de S3 naar Heidelberg. Martin Vogelaar begeleidde ons deze reis. Bij het Hbf Heidelberg stapten we om 13.30 uur in de groene gerestaureerde ‘Sixty’ uit 1963 van de RNV (Rhein-Neckar-Verkehr). Het was bloedheet, maar ondanks dat hadden we een mooie rit met uiteraard fotostops. Eerst een rondrit door Heidelberg, daarna via Weinheim en Viernheim naar Mannheim waar we de partytram uit 1928 nabij het Hbf ontmoetten met een bruidspaar aan boord. Dat stel, bruidspaar en trams, had uiteraard wel de belangstelling van onze groep. In Betriebshof Mannheim Käfertal was een uitgebreide fotostop. Daarna van Mannheim naar Bad Dürkheim via de Rhein-Haardtbahn. Gezellig trampersoneel voorzag ons van drinken wat in deze hitte erg welkom was. Daar op dieseltreinstel 628/928 naar Neustadt an der Weinstrasse gestapt. In het vlakbij het station gelegen Achathotel – onze thuishaven deze week – kregen we ons welkomstdiner.

Zaterdag 4 juli om 09.00 uur in de bloedhitte naar het station gelopen en op de stoomtrein met stoomloc Speyerbach van het Kuckucksbähnel van de DGEG gestapt. We werden tijdens deze excursierit die we met deze trein maakten begeleid door heel gezellig ‘treinpersoneel’. De stoker en de machinist die het echt superwarm hadden, kregen – nadat we 15 minuten onderweg waren – hulp van een vrouwelijke NVBS’er. Onderweg naar Elmstein uiteraard de nodige fotostops. Rond 12.30 uur in Elmstein aangekomen hadden we ruim de tijd om in restaurant ‘Zum KuckucksStübchen’ te lunchen (daar valt ook ijs eten onder), trein en omgeving te fotograferen. Overigens was in de trein een barrijtuig aanwezig. Heel handig met deze tropische temperaturen.

Op de terugweg hebben we het in Neustadt gelegen Betriebshof van de DGEG bezocht. Daar bevindt zich een authentieke locloods met draaischijf. Na rondgekeken te hebben weer de trein in die ons naar het Pfalzbahnmuseum bracht. Diegenen die daar behoefte aan hadden, konden daar op eigen gelegenheid ronddolen en rustig de aanwezige treinen fotograferen. ’s Avonds met enkele reisgenoten in een leuke binnenplaats van een restaurant in de stad gegeten. En daar was een uitgebreide menukaart! Later op de binnenplaats van ons hotel nog onder het genot van een pilsje (nou ja zeg maar pils) de dag laten passeren.

Zondag 5 juli werd een zeer aparte dag. We zouden met de Alsace Strasbourgexpress naar Strasbourg gaan. Echter door ‘problemen op het spoor’ strandden we al na 10 minuten op een station waar we zo’n 1,5 uur ons geduld mochten bewaren. Gelukkig een cafeetje in de buurt waar we drinken konden kopen. Met die tropische temperaturen wel fijn. Na dit wachten reed de trein tot net over de Franse grens en stopte in Wissembourg: einde rit. Nu konden we wel een uurtje wachten op een trein naar Strasbourg maar ja dat was niet echt handig gezien de tijd die we over zouden houden om de stad te bezichtigen.

Martin nam het kordate besluit om terug naar Neustadt te gaan. Onderweg kon men beslissen of men de stad in wilde of nog mee gaan op een andere treinrit. Het grootste gedeelte koos voor het laatste. We gingen met de Zellertalbahn een rit maken van Monsheim naar Hochspeyer. Deze route, waar heel vroeger de sneltrein Berlijn-Parijs reed, wordt alleen op zondag gereden. De machinist was zo vriendelijk om deze reguliere trein toch een fotostop te laten maken. Hulde. ’s Avonds weer met een stel in Neustadt gegeten, weer op een binnenplaats en weer een uitgebreide menukaart. Naderhand een ijsje genomen in een van de vele ijswinkels die ze hier hebben.

Maandag 6 juli op weg naar Karlsruhe. Martin deelde ons bij het ontbijt al mede dat de geplande tramrit door Karlsruhe met de Spiegelwagen door de TSNV geannuleerd was vanwege de hitte, die deze dag trouwens best meeviel. Pech. Vanaf het Hbf hebben wij met 2 reisgenoten tram S1 genomen naar Bad Herrenalb. Mooie rit naar een verlaten stadje. Koffie gedronken en terug naar Karlsruhe waar we ons om 13.00 uur bij de Schlossgarten zouden melden. In het Schlosspark een ritje gereden met de Porschezug. Deze door Sollinger Hütte gebouwde trein is een overblijfsel van de Bundesgartenschau die in 1967 in Karlsruhe is gehouden. Dik 30 man in dat treintje en dan nog fotostops onderweg ook. Een in het gras liggend vrijend paartje werd door de ‘fotolijn’ bijna vertrapt. Wij vergeten dit nooit meer maar zij waarschijnlijk ook niet. Een reisgenoot concludeerde dat dit het uitje was van Huize Avondrood. We doopten het treintje maar gelijk om in treintje Avondrood.
Na afloop ging ieder zijns/haars weegs. Wij gingen met reisgenoten maar weer eens aan het ijs. Moeilijke keuze hoor met die supergrote ijsmenukaarten!!! Door de stad gewandeld en ook de tram maar weer genomen. Echter onderweg stopte de tram. Problemen!! Oeps en dat op een drukke straat waar volop trams reden… Hulp voor de trambestuurder bleef uit. Mensen de tram uitgestuurd waarop velen de pest inkregen. Wij vonden het natuurlijk wel een uitdaging. Om een lang verhaal kort te maken: een reisgenoot gaf de bestuurder adviezen, die met plezier werden aanvaard. Conclusie: de tram was kapot en kon niet wegrijden omdat er iemand in het tweede rijtuig aan de noodrem had getrokken. Inmiddels op de rails aan beide kanten tientallen trams die niet verder konden.

Voor een NVBS’er een genot!! Enfin doorgelopen naar het Hbf en de trein naar ‘huis’ genomen. Daar hadden we natuurlijk weer een mooi verhaal voor diegenen die last hadden gehad van de stilstaande trams. Een niet volgens de planning verlopen dag maar die wel voor altijd een mooi verhaal oplevert. We hebben gegeten bij het Brauhaus. Lekkere Duitse kaart. Prima. Op het terras in het hotel nog een pilsje genuttigd.

Dinsdag 7 juli, een vrije dag, zijn Karel en ik naar Heidelberg gegaan. Mooie stad. Met 2 funiculaires naar de Königstuhl gegaan. De 1e funiculaire ging tot 1 halte voorbij het slot. Het vervolg met de 2e dik 100 jaar oude funiculaire. Boven aangekomen een heel mooi uitzicht over de stad en zijn omgeving. Nog door de stad gewandeld in de hitte en later met de bus naar het Hbf op de Bismarckplatz. Daar kon Karel uitgebreid trams fotograferen. Vervolgens tram 5 genomen naar Mannheim met een onderbreking toen we een stukje een bus moesten nemen van Seckenheim naar Neuostheim omdat een gedeelte van dit baanvak gestremd was voor railvervanging. In Mannheim de trein naar Neustadt genomen. Anderen maakten grote rondreizen, bezochten andere steden of deden het een dag rustig aan. ’s Avonds met zijn negenen naar een binnenplaats van een restaurant gelopen. Leek leuk. Maar aan het einde van onze maaltijd kwam de regen met bakken naar beneden. De eigenaar zette de parasols op en deed verder NIETS. Balen maar wel lachen. De glazen en borden vulden zich automatisch met hemelwater. Nadat het was opgehouden met regenen, de rekening betaald en voor een ijsje maar weer onze ijstent opgezocht.

Woensdag 8 juli om 10.06 uur met de trein via een overstap in Heidelberg naar Neckarbischofsheim Nord. 11.50 uur zijn we op de Uerdinger Schienenbus overgestapt om een rit over het traject van de Krebsbachtalbahn te maken richting Huffenhardt. Het is een reguliere rit met deze trein, dus er stapte halverwege ook een groep Duitsers in. Die lagen dubbel toen de trein een fotostop maakte. Ze begrepen niet waarom al die mensen buiten foto’s gingen maken en zeker niet toen de trein een schijnvertrek maakte. Die lui hadden dus ook wat bijzonders te zien!! We hadden overigens niet de geplande Schienenbus want die was kapot. Kan gebeuren. We reisden weer terug na een onderbreking voor een lunch in Siegelsbach. Om 17.00 uur weer in Neustadt waar we 25 minuten hadden om ons om te kleden en weer terug te zijn op het perron om naar Mußbach te gaan. Na een ritje van 5 minuten kregen we een rondleiding in de wijnkelder van het Winzergenossenschaft Weinbiet, met vervolgens een wijnproeverij in de Ratskeller. Heel aparte gebeurtenis. In het Weiks restaurant kregen we ons afscheidsdiner aangeboden.

Donderdag 9 juli om 09.30 met de trein naar Keulen na een overstap in Mannheim. In Keulen hadden we de 1,5 uur tijd om rond te lopen en te lunchen, waaronder wij verstonden een ijsje eten. In Keulen op de ICE gestapt die niet verder ging dan Keulen-Mülheim. Ach ja: moet kunnen , trein kon niet verder naar Nederland. Na 25 minuten arriveerde een ICE uit Nederland en die met ons rechtsomkeert weer naar Nederland kon. Puinhoop met de passagiers en de koffers. In Utrecht uitgestapt op de trein naar Den Bosch en de bus naar huis. Rond 19.45 staken we de sleutel weer in ons eigen slot.

Het was een boeiende reis, leuke ritten, veel gelachen, lekker gegeten met dank aan reisleider Martin Vogelaar, die zeer goed wist te improviseren als het programma moest worden aangepast.
We hebben het GOED gehad.

---