Verslag Schönes Wochenende in het Vogtland en het Erzgebirge

door Frank Venema

Het spoor blijft je verrassen. Sta je donderdag 25 oktober 2018 in Arnhem met het overgrote deel van bijna 50 schöneswochenenders (waaronder maar liefst vier dames) netjes klaar om richting Düsseldorf te vertrekken – blijkt zomaar dat zo’n altijd keurige ICE dik een half uur later komt omdat iemand rond Deventer heeft gemeend het baanvak te moeten betreden waar de gewone Duitse IC naar Berlijn langs gaat. Moeten alle mensen die vanuit Amsterdam naar Berlijn willen met onze ICE mee en daardoor kan-ie pas later weg. Uiteindelijk zitten we met z’n allen op onze plek – blijkt weer dat ergens bij Wesel iets is gebeurd waardoor we vanuit Arnhem  westwaarts moeten en we via ’s-Hertogenwww.nvbs.com/excursies bosch en Venlo in Keulen belanden. Enfin, twee uur later bereiken we om half negen ’s avonds de eindbestemming Gera. Het diner ’s avonds schuift maar één uurtje op. Niks aan de hand: de stemming is goed, het eten lekker; onderweg waren we iemand verloren en dat is ook weer goedgekomen. Trouwens een prettig hotel en Gera lijkt, aangelicht bij avond, leuk. Maar de volgende ochtend is er geen tijd, dus dat was dan Gera.

Ons wachtte een verrassende excursie met een nog veel verrassender railvoertuig, ‘Alma’ geheten, een ‘Doppelstockschienenbus’, ontwikkeld midden jaren 90. Het dubbeldeks motorrijtuig op vier miniwieltjes oogde beurtelings gedateerd en futuristisch, een enigszins vervreemdende ervaring die steeds terugkeert als men de foto’s bekijkt. Het gevaarte biedt plaats aan 70 personen en twee trappenhuizen. Er werden er zes van gebouwd en hun inzet was helaas geen succes. Ons rijtuig was nummer 2 van de serie en eigendom van de bestuurder. We hebben er een heerlijke dag mee beleefd, geholpen door het mooie weer, de prachtige trajecten door het Vogtland en het Ertsgebergte, alsmede door de verzorging aan boord met betaalbare versnaperingen en dranken. Excursieleider Rob Zoomer had ook precies op tijd hoognodige pauzes gepland want er was wél bier en géén wc. De vele foto’s die we op de mooiste herfstplekken hebben kunnen maken zwerven tot in jaren op het internet rond. Via de hoofdbaan bereikten we ’s avonds in grote vaart Dresden, waar het hotel tegenover het station was.

Een prima locatie om de volgende dag met de tram de stad in te gaan, of te sporen of de vele mogelijkheden te benutten die er in de stad (trams, een Bergbahn en een Schwebebahn) en dit gebied zijn – inclusief een ritje naar Tsjechië. Op zo’n dag kom je elkaar alleen bij toeval tegen, en dat gebeurt dan ook. Sommigen brachten een bezoek aan de glazen Volkswagenfabriek, waar je van de vloer kon eten en de onderdelen per goederentram via het gewone tramnet worden aangevoerd. Ook de zondag kon worden benut om op smal- en normaalspoor de omgeving te verkennen, om Dresden in te gaan of musea te bezoeken. Ooit van het Hygiënemuseum gehoord? Hoogst verrassend, dat wel. Het weer werd er in de loop van de zondag niet beter op, maar dat was geen enkel probleem omdat het tijd werd voor het afscheidsdiner in het hotel. Daarmee was de pret niet uit want de ICE bracht ons maandag 29 oktober al vroeg naar Halle waar twee robuuste Tatratrams kwamen aangereden voor eenrondrit door de stad met als afsluiting een prima lunch in een ietwat eigenaardige uitspanning tegenover de remise met historische trams. Eén Tatra (de 900) had twee voorkanten; prachtig knutselwerk dat men maar zelden ziet. Waar de achterkanten zijn gebleven werd niet opgehelderd.

Tja, en dan is het zitten en wachten totdat de reisleider weet hoe de IC zich ’s avonds in Nederland gaat gedragen. Ook dat bleek improviseren vanwege werkzaamheden richting onze eindbestemming Almelo. Uiteindelijk mocht iedereen gratis mee tot Amsterdam. Veel dank aan Rob Zoomer, de SNE en de excursiegenoten voor dit recht Schönes Wochenende.