Schönes Wochenende 2013

door Gert-Jan Hondelink

Hoe warm het was en hoe ver

Het Schönes Wochenende van 1 tot 5 augustus 2013 telde maar liefst 54 deelnemers. De voorpret begon al na ontvangst van het uitstekend verzorgde programmaboekje waarin onze reisleider, Clemens Boomers, alle van belang zijnde informatie tot in de kleinste details had opgenomen. Vanwege het tamelijk vroege vertrek uit Venlo op de eerste dag van de reis was een aantal deelnemers de dag ervoor reeds naar die stad gereisd om aldaar te overnachten en zodoende een reis per eerste gelegenheid, met kans op het missen van een aansluiting, te vermijden. De hoteliers in de buurt van station Venlo hebben daardoor goede zaken kunnen doen.

De eerste dag bracht ons via Mönchengladbach en Keulen naar Kall aan de Eifelbahn voor een rit per MAN-railbus over de Oleftalbahn. Heel bijzonder was de Ortsdürchfahrt, over het dorpsplein van Olef. Op het eindpunt Hellenthal werd in een heerlijk koel restaurant geluncht. Na terugkomst te Kall vervolgden we onze reis over de Eifelbahn om in Gerolstein het Bahnbetriebswerk (Bw) van de Vulkaneifelbahn (VEB) te bezoeken. De VEB reed ons per Uerdinger railbus naar en van het Bw. De door de VEB geëxploiteerde Eifelquerbahn is helaas sinds 1 januari van dit jaar gesloten. Ondanks het toeristische belang van deze lijn (51.000 reizigers in 2012) is door toedoen van CDU en BUV (Burgerunion Vulkaneifel) en tendentieuze berichtgeving in de Eifelzeitung de subsidie ingetrokken.

Doordat de Eifelbahn tussen Gerolstein en Kyllburg vanwege werkzaamheden was gestremd, werd dit traject met een bus afgelegd, die onze reisleider voor onze groep had gehuurd. Deutsche Bahn kon namelijk niet garanderen dat iedereen op tijd met de Schienenersatzverkehrsbus meekon om de aansluitende trein naar Trier te halen. Slechts één onzer maakte van de door DB ingestelde busdienst gebruik, waarna onze reisleider voortaan nauwkeurig telde of iedereen aanwezig was… In Trier werd gezamenlijk de welkomstmaaltijd gebruikt. Onze jarige medereiziger die vandaag 80 jaar was geworden, werd toegezongen, en hij trakteerde op de drank bij de maaltijd hetgeen hogelijk werd gewaardeerd. Het was de hele dag erg warm geweest en het hotelpersoneel had daar kennelijk ook veel last van want het uitserveren van de maaltijd nam zeer veel tijd in beslag.

De volgende dag zou het nog warmer worden. Per bus reden we naar Morbach voor een rit per Uerdinger railbus naar Büchenbeuren en terug. Op de terugweg bleek de stuurstroomverbinding niet meer naar behoren te functioneren, zodat de bestuurder besloot dan maar in het motorrijtuig plaats te nemen en het stuurstandrijtuig voor zich uit te duwen. Dat was vooral bij overwegen een spannende aangelegenheid. Hierna werd de reis per bus voortgezet naar Hermeskeil waar een grote verzameling oud roest in de vorm van stoomlocs in allerlei gradaties van onttakeling bekeken kon worden. Vanwege de warmte – het was ruim 30 graden – brachten de meeste dames onder ons deze tijd door op een geïmproviseerd zitje in de schaduw. Tenslotte bracht de bus ons naar Türkismühle waar we de stationsrestauratie bestormden alvorens de trein naar Frankfurt te bestijgen. Om degenen onder ons die van treinen en trams maar geen genoeg kunnen krijgen – vrijwel iedereen dus – een plezier te doen, had onze reisleider een hotel naast het Hauptbahnhof geboekt.

De zaterdag was een vrije dag waarop een ieder kon doen wat hij of zij wilde. De tram-, U- en S-Bahnnetten werden verkend, en de in cultuur geïnteresseerden bezochten kerken en musea waarin het in elk geval lekker koel was. ’s Avonds kwamen vele deelnemers elkaar weer tegen op het Hauptbahnhof, dat op 18 augustus 125 jaar bestond. Op het station zijn twee zeer grote boeken- en tijdschriftenwinkels met een uitgebreid aanbod op het gebied van spoorwegen, die zich in onze belangstelling en klandizie konden verheugen.

Na weer een warme nacht in ons hotel zonder luchtbehandeling te hebben doorstaan, maakten we ons op voor een nog warmere dag die voornamelijk in allerlei trams werd doorgebracht. Een extra stoomtrein bracht ons van Darmstadt Hbf naar Bahnwelt Kranichstein waar we in kleine groepjes werden rondgeleid. Vervolgens werd het aan de andere zijde van de spoorlijn gelegen zeer fraaie trammuseum bezocht, waarna een tramrit naar Eberstadt volgde. De helft van de groep reisde per historische tram; de andere helft per dienstregelingtram. Voor de remise in Eberstadt werd de lunch gebruikt, en nadat iedereen verkwikt en verzadigd was, reisden we met ‘Der Feuriger Elias’ – een historische stoomtram – naar Alsbach en terug. Uiteraard waren diverse fotostops ingelast.

Op de terugreis liepen we door een telkens vastlopende rem enige vertraging op waardoor de deelnemers die er al een rit met de historische tram hadden opzitten de aansluiting op de dienstregelingtram misten. Hen werd opgedragen in de bijwagen van de historische tram plaats te nemen en het uitstappen bij fotostops werd hun, om tijd te sparen, verboden. Toen een van hen dat verbod overtrad, werd hij door onze overigens zo flegmatieke reisleider onmiddellijk terecht gewezen. Juist op tijd bereikten we het station voor de terugreis naar Frankfurt waar alweer een rit per historische tram op het programma stond. De begeleider kondigde aan dat deze ongeveer twee uur zou duren hetgeen bij een der dames de verzuchting “Zo lang?” ontlokte. Bij sommige deelnemers sloeg de vermoeidheid toe, maar tenslotte werd het Verkehrsmuseum bereikt waar nog een rondleiding op het programma stond waarbij we echter niet allemaal meegingen. In de zeer plezierige ambiance van het Verkehrsmuseum werd het afscheidsdiner gebruikt en sprak een van onze oudere deelnemers een dankwoord voor onze reisleider uit. Met lijn 12 reisden we terug naar ons hotel.

Op de laatste dag ging de reis via Gieβen, Limburg a/d Lahn, Koblenz en Mönchengladbach terug naar Venlo. Dit is vooral tussen Gieβen en Koblenz een landschappelijk fraai traject, dat echter door sommige deelnemers dommelend werd afgelegd. In Limburg a/d Lahn werd de rit onderbroken voor een lunch op een rondvaartboot, deels mét zicht op de spoorlijn. In Venlo eindigde ons zeer geslaagde Schönes Wochenende. Vermoeid maar voldaan reisde ieder van hier naar huis.

---