Flexreis naar Zuid-Zwitserland in 2006

door Pleun Benard

Bij een aantal deelnemers aan SNE-reizen bleek behoefte te bestaan aan een reis die gekenmerkt wordt door een ontspannen sfeer en een reisdoel dat als standplaats kan worden gebruikt voor zowel rail- als niet-railgebonden toeristische activiteiten en veel ruimte laat voor invulling van individuele wensen. Om aan deze behoefte tegemoet te komen introduceerde de SNE in 2006 een Flexreis met de bedoeling om, als daarvoor voldoende belangstelling bleek te zijn, een dergelijke reis standaard in het reizenpakket op te nemen. Als eerste reisdoel werd Lugano in Zuid-Zwitserland gekozen. Naast de doelen in de onmiddellijke omgeving is deze plaats ook geschikt voor uitstapjes naar Noord-Italië.

In verband met de activiteiten in de maand september samenhangend met het 75-jarig jubileum van de NVBS vond deze reis vrij laat in het jaar plaats, van 26 oktober t/m 4 november. De heenreis werd op donderdag gemaakt met ICE 104 naar Basel SBB waar werd overgestapt op de Eurocity naar Milaan die ons naar onze bestemming Lugano bracht. Daar aangekomen stond vervoer gereed voor onze bagage naar het hotel dat overigens op loopafstand maar dan wel heuvelopwaarts van het station lag.Na de eerste zonovergoten vrije dag op vrijdag met een temperatuur van meer dan 20 graden volgde op zaterdag een gezamenlijke rondrit over de route Lugano – Bellizona- (over de schitterende Centovallilijn) – Domodossola – Brig – Andermatt – Göschenen – Lugano. In Andermatt konden we net het sluitstuk bewonderen van de materieelshow van de Open Dag die de MGB (Matterhorn Gotthard Bahn) daar had georganiseerd, compleet met stoomtrein. Door het uitzonderlijke fraaie najaarsweer was het mogelijk om zondagmiddag een 2½ uur durende rondvaart te maken over het meer van Lugano. Normaal gesproken vinden er na eind september geen rondvaarten meer plaats. Het mooie weer zou bijna de gehele duur van ons verblijf aanhouden.

Zoals ook bij eerdere reizen naar Italië ondervonden blijft Italië een land waarin het moeilijk is afspraken te maken. Pogingen om in Milaan een rondrit per extra tram te maken waren als gevolg daarvan niet succesvol. Daarom is uiteindelijk voor een dagkaart Milaan gekozen waarbij gezamenlijk een rondrit over ringlijn 30 werd gemaakt. Op deze lijn rijden Peter Witt trams uit 1928. De bestuurder van onze tram, die zowaar wat Engels sprak, vond het erg leuk om een groep belangstellenden aan boord te hebben. Na de rondrit begaven we ons, alweer in een Peter Witt tram, naar het nabij de Dom van Milaan gelegen Plaza Cordusio waar trams van allerlei types links en recht uit allerlei (smalle) straatjes komen. De echte tramliefhebber kon dus goed aan zijn trekken komen. Voor wie dat allemaal te veel van het goede was, biedt het centrum van Milaan volop niet- railgebonden bezienswaardigheden.

Een andere gezamenlijke activiteit was een rit met de 9 kilometer lange 800 mm tandradlijn van Capelagio-Riva S. Vitale naar de 1.700 meter hoge Monte Generoso. Wie echt de top wilde bereiken moest vanaf het eindpunt van de tandradlijn nog ruim 100 meter klimmen en daarbij een gure wind trotseren.Verder werd gezamenlijk een rondrit gemaakt Lugano – Bellinzona – Luino – Milaan – Chiasso – Lugano. Vanaf Magadino-Vira tot Laveno Mombello loopt deze route langs het Lagio Maggiore. Het traject kent vele tunnels en biedt prachtige uitzichten op het meer. Aangekomen in de grensplaats Luino met een erg mooie, maar al lang niet meer als zodanig in gebruikzijnde visitatiehal, bleek de trein waarmee wij hadden willen reizen te zijn vervangen door een bus. Daarop werd besloten dan maar de volgende trein te nemen. De overstaptijden werden daardoor soms wel erg krap maar met ieders medewerking en soms een beetje geduld van de Italiaanse spoorwegen lukte het toch om op het geplande tijdstip aan tafel te zitten voor de avondmaaltijd. Juist die avond werd de capaciteit van het restaurant van het hotel volledig benut. Het bijzonder gastvrije personeel was ons uiterst dankbaar dat we hadden kunnen voorkomen dat we het hele schema in de war zouden hebben gebracht. Elke dag was er een gezamenlijke avondmaaltijd, bijna altijd muzikaal omlijst. Dit bood volop gelegenheid om de belevenissen van de afgelopen dag met elkaar te bespreken.

Op de dagen zonder gezamenlijke activiteiten werden er individuele uitstapjes gemaakt naar onder meer het informatiecentrum over het tunnelproject onder de Gotthard en kastelen in Bellinzona. Om en nabij Lugano werden ritjes gemaakt per funiculaire naar Monte Bré en Monte San Salvatore en per smalspoortrein naar Ponte Tresa. De eerste paar dagen van ons verblijf was ook nog een bezoek aan Swiss Miniature in Milede mogelijk. Gewoon ontspannen op een terrasje van het mooie weer genieten kon natuurlijk ook. In de loop van zaterdagochtend vertrokken we per Eurocity naar Basel SBB om daar over te stappen op IC 105 die ons huiswaarts bracht. Unaniem waren de deelnemers van mening dat de gekozen formule voor herhaling vatbaar is.