Excursie met het buurtspoor door de Ardennen
door Geert Gorissen
Op de laatste zonnige zaterdag van juni 2003 stapten 42 deelnemers in Maastricht in een Belgische museumbus van AMN uit 1952. Nadat de chauffeur met veel gezwoeg – stuurbekrachtiging en een automatische versnellingsbak bestonden nog niet in 1952 – enkele rotondes in Maastricht had genomen, ging het in een gezapig tempo naar Luik. In het transportmuseum van de TEC werd de groep ontvangen en rondgeleid door een gepensioneerde NMBS’er. Deze wist met veel verve en kleur te vertellen over de geëxposeerde (paarden)trams en (trolley)bussen, die een goed beeld geven van het lokale vervoer in Luik en omstreken van de vorige eeuw. Er zijn schitterend gerestaureerde exemplaren aanwezig, maar daarnaast ook enkele waarbij het lijkt of ze gisteren uit dienst zijn gegaan. Als curiosa is er een tweerichting-trolleybus met drie assen en een drietal trams van de Aachener Strassenbahn, die wegens het ontbreken van een vervoermuseum in Aken hier zijn gestald.
Toen de tweede groep met 48 deelnemers was gearriveerd, vertrok de eerste groep naar het hoofddoel van de dag, de museumtramlijn van de Tramway Touristique de l’Aisne (TTA). De tweede groep volgde een uur later. De TTA exploiteert in het dal van de Aisne een ongeveer tien kilometer lang restant van de meterspoorlijn van Melreux naar Lamormenil. Voor beide groepen stond een convoi ter beschikking, bestaande uit een autorail (dieselmotorwagen) uit de jaren dertig met aanhanger. Bij een van de treinen was dit een open wagen, wat geen probleem was vanwege het mooie weer. Dezelfde trein was versterkt met een goederenwagen, van waaruit bier werd geserveerd: we bevonden ons tenslotte in België. Vanaf het beginpunt in Pont d’Erezee stijgt de lijn bijna continu, zodat onze treinen met matige snelheid en blauwe rookpluimen omhoog gingen. In Forge werd de aanhanger achtergelaten, omdat er op het eindpunt in Dochamps nog geen omloopmogelijkheid is. Recent was er groot onderhoud gepleegd, waardoor de NVBS de eerste groep was die dit eindpunt sinds jaren weer kon bereiken.
Door het nodige rangeren en doordat de convois elkaar ook nog enkele malen inhaalden, ontstond er een levendig trambedrijf, zeer tot tevredenheid van de fotografen, maar ook van hen die lekker een dagje uit wilden zijn. Toen de deelnemers om even voor zeven weer in Maastricht op het station kwam, hadden ze dan ook een aardige indruk gekregen van de snelheid en het comfort waarmee onze voorouders zich boemelend door de Ardennen konden verplaatsen.