Beschrijving
Dit boek van auteur Thierry Leleu is het vierde deel van La grande encyclopédie des Locomotives Françaises, die zich overigens niet beperkt tot locomotieven: deel twee bespreekt motorwagens en dieseltreinstellen. Hoofdmoot van het boek zijn de tekeningen van de locomotieven in de diverse kleurstellingen waarin de machines in de loop der tijd zijn verschenen. Dat is geen onderwerp waarin ik bijzonder ben geïnteresseerd, maar tussen alle kleurenschema’s door krijgt de lezer wel een mooi overzicht van de ontwikkeling van de Franse moderne tractie. Die is vooral voor de elektrische tractie bijzonder interessant. Natuurlijk omdat typisch Franse producten in Nederland rijden, maar ook omdat de SNCF na WO II besloot van systeem te wisselen. Voor de wereldbrand was gekozen voor 1500 volt gelijkstroom en de belangrijke lijn van de Compagnie du chemin de fer de Paris à Orléans (PO) van Parijs naar Bordeaux was met dit systeem geëlektrificeerd. Na WO II werd ook voor de ‘ligne impériale’ (Parijs-Marseille) gekozen voor 1500 volt gelijkstroom. Inmiddels waren er experimenten begonnen met 25 kV wisselstroom in de Savoie. Voor de hoofdlijnen in het noorden van Frankrijk werd gekozen voor dit nieuwe systeem en werd er lustig op los geëxperimenteerd. Toen het eenmaal technisch mogelijk was betrouwbare locomotieven te ontwikkelen die op beide systemen functioneerden, koos de SNCF definitief voor de hogere wisselspanning. Tegenwoordig zijn meer-systeem locomotieven – zoals de Franse ‘Sybic’ – de standaard, zodat de keuze van de SNCF goed uitpakt.
In dit 4e deel staan ondere andere de hoogtepunten van de Franse locomotiefindustrie. Zoals de sterke CC6500 en de familie BB7200-BB15000-BB22200, respectievelijk de gelijkstroom machine, de wisselstroom en de tweesysteem uitvoering van onze NS1600/1700. Het boek behandelt telkens ook de buitenlandse uitvoeringen, zodat de Nederlandse versie van de BB7200 liefst 7 bladzijden beslaat. Aan het einde van het boek staan ook nog eens de buitenlandse locomotieven die in Frankrijk hebben gereden uit België, Italië, Duitsland, Spanje en Engeland (via de Kanaaltunnel). Op die manier komen zelfs Italiaanse draaistroomlocs aan bod, maar het argument daarvoor is wat ver gezocht. Ten slotte worden ook de locs van private bedrijven voorgesteld en helemaal aan het eind staat de EuroDual, een bimodale machine waarvan de eerste sinds 2022 in Frankrijk rijden. In dit deel wordt ook duidelijk dat de Fransen niet alleen van technische hoogstandjes houden (zoals viersysteem locomotieven), maar ook voortdurend bezig zijn de machines te verbeteren, zodat het uiterlijk ook weer wijzigt. Andere roosters, langere cabines en andere opstelling van de stroomafnemers, neusje ervoor. Met de komst van Paul Arzens als ontwerper van de SNCF kregen de locomotieven ook meer kleur. Daarna bedachten andere ontwerpers diverse nieuwe kleurstellingen met telkens een ander SNCF logo. De scheiding van de SNCF in verschillende divisies is natuurlijk ook weer aanleiding voor andere kleuren.
Wie alle elektrische locomotieven wil kennen zal deel 3 en deel 4 van deze boekenserie moeten kopen. De eerste wisselstroomlocomotieven van de SNCF staan bijvoorbeeld in deel 3. Dit deel behandelt ook alle locomotieven van de voorlopers van de SNCF, “les anciens réseaux’.
Ook verkrijgbaar:
La grande encyclopédie des Locomotives Françaises: 3 – Les locomotives électriques anciennes
Les Locomotives électriques anciennes (La Grande encyclopédie des Locomotives francaises Tome 3)
Beoordelingen
Er zijn nog geen beoordelingen.