De Pyreneeën van West naar Oost

De grens tussen Frankrijk-Spanje wordt gevormd door de Pyreneeën. Het gebied aan weerszijden is dunbevolkt en de mogelijkheden om via het gebergte de grens over te steken zijn beperkt. Drie spoorgrensovergangen zijn in gebruik. In het westen tussen Hendaye en Irun, op drie spoorwijdten. Smalspoor met elk half uur de regionale Eusko-trein, normaalspoor voor goederen- en enkele reizigerstreinen en breedspoor uit Spanje dat in Hendaye eindigt. Voor grensoverschrijdend reizigersvervoer gold ‘dat men elkaar over de grens brengt.’ Door de verder oostwaarts in gebruik genomen HSL zijn de doorgaande reizigerstreinen over de oude grensovergangen vervallen. Van de Franse lijn Dax – Toulouse takte in Pau een lijn af naar het Spaanse Huesca via het grensstation Canfranc. Lang reden de treinen niet verder dan Oloron-Ste.Marie. Tot veler verbazing is in 2016 de spoorlijn tot Bedus weer in gebruik genomen. Het vervolg richting Spanje is sinds 1970 in verval. In Canfranc komt een paar keer per dag een dieseltrein uit Huesca. Het Franse deel van het station is geheel verkommerd.
In het ministaatje Andorra ontbreekt elk spoor van spoor. De naam van het station Andorre l’Hospitalet aan de hoofdlijn van Toulouse naar Latour de Carol doet vermoeden dat er een lijn naar Andorra is geweest, maar de Pyreneeën gaven zich hier nooit gewonnen. In Latour de Carol begint ‘le train jaune’, de gele smalspoorlijn naar Villefranche. Deze toeristische lijn loopt door de noordelijke Pyreneeën, met een fameus hangviaduct. Het treintje rijdt dicht langs de grens, maar blijft op Frans grondgebied. In Latour de Carol eindigen ook de nachttrein uit Parijs (normaalspoor) en de lokale trein uit Barcelona (breedspoor). De meest oostelijk gelegen stationsgrensovergang vinden we tussen het Franse Cerbère en het Spaanse Port Bou.