IJzeren Rijn van Roermond naar Vlodrop Station

Coen Thevissen geeft een presentatie over het gedeelte van de IJzeren Rijn waarmee hij het best bekend is: van Roermond naar Vlodrop Station. Deze bijdrage kan gezien worden als een voorbereiding voor de fietstocht langs dit spoortraject die samen met de SNE wordt georganiseerd op zaterdag 5 augustus 2023. Die fietstocht was al veel eerder gepland, maar moest in verband met corona een aantal malen worden uitgesteld. Om onze afdelingsleden en bezoekers de zekerheid te geven dat zij erbij kunnen zijn, kunnen zij deze avond rechtstreeks boeken en betalen.

Tijden veranderen. Nu kan men zich nog maar moeilijk voorstellen dat de spoorlijn Antwerpen – Mönchen­gladbach eens tot de belangrijkste en drukste spoorlijnen in Nederland behoorde. Een spoorlijn die het aanzien van de omgeving van Roermond sterk bepaald heeft. Aan de ingebruikneming van de IJzeren Rijn in 1879 ging een periode vol onderhandeling, afspraken etc. van meer dan 50 jaar vooraf. Het was een politiek gekonkel van de bovenste soort dat nu na bijna twee eeuwen nog niets aan kracht heeft ingeboet. Het einde van de verbinding Roermond – Dalheim komt in zicht wanneer stationsbeambte G. Thevissen in 1973 voor het laatst de sleutel van het stationsgebouw omdraait en station Vlodrop, ooit tot de drukste grensstations van Nederland behorend, opgenomen wordt in de vrije baan en verdwijnt van de spoor­weg­kaart.

Wat blijft is vooral geschiedenis. Herinneringsfoto’s van de Roermondse ondernemer Malmann die aan de wieg stond van de industriële ontwikkeling van deze streek, van de verschillende speelfilms die hier opgenomen zijn. Maar ook de inval van de nazi’s in 1940 met Panzerzug V of de opgeblazen munitietrein. Met weemoed terugkijken naar het Roermonds mannenkoor dat naar klooster Sankt Ludwig gaat, naar de kermis op Vlodrop Station waar “puik bier” geschonken werd en waar men een eigen volkslied heeft ouder dan waar ook in de regio. Voor de bouw van het klooster schaffen de paters twee smalspoorlocomotieven aan en station Dalheim krijgt een tweede rangeerloc. Verhalen van vele medewerkers, zowel lachwekkend, treurig als moedig.

Zou de verbinding Roermond – Dalheim nog in gebruik zijn dan zou dit zonder twijfel de meest toeristische route in Nederland zijn. Ingravingen en ophogingen volgen elkaar in rap tempo op en vanuit Roermond gaat het alleen maar bergop waarbij scherpe bogen naar links en rechts elkaar afwisselen. Het lijkt alsof het enig duidelijk overgebleven reliek de oude locloods van Roermond is, maar verborgen in nationaal park De Meinweg zijn andere bijzondere getuige van de roemruchte spoorlijn te vinden.