Bovenleiding in Nederland 1924-1966 (deel 2)

Na de Eerste Wereldoorlog was men van plan om de treindienst op de Oude Lijn te versnellen. Vanwege het succes van de Hofpleinlijn werd gekozen voor elektrificatie. Na uitvoerige studies over de te gebruiken stroomsoort werd in 1924 begonnen met een proefbedrijf met 1500 V gelijkstroom tussen Den Haag HS en Leiden. Dit verliep gunstig en er werd nu vaart gemaakt. Al spoedig was de gehele Oude Lijn onder de draad en in de jaren daarna volgden een aantal zijlijnen. Vanaf 1938 was het met het project Elektrificatie Middennet mogelijk om vanaf Utrecht elektrisch naar Rotterdam, Arnhem en Eindhoven te rijden. Na de Tweede Wereldoorlog was van deze infrastructuur vrijwel niets meer over. In een recordtempo werd het elektrische net weer opgebouwd.

In dit tweede deel van ‘Bovenleiding in Nederland’ wordt stilgestaan bij de wijze van aanleg en constructie en wordt de opbouw van het net in het begin van de jaren vijftig naar het Noorden, Oosten en Zuiden behandeld. Hierna komen de gevolgen van de Watersnoodramp aan de orde en de verdere uitbreidingen in de jaren daarna. Ook enkele gerelateerde onderwerpen komen aan bod, zoals ongevallen, onderstations en Madurodam. Tevens wordt nog een blik over de landsgrenzen geworpen.