60 Jahre mit der DB quer durchs Land
Presentatie door Sjoerd Bekhof
Ik begin met een terugblik naar het begin van mijn fotografische bezigheden, vroege jaren zestig. Tijdens een logeerpartij in Twente kreeg ik in Enschede een Duitse stoomlocomotief voor de lens van mijn Agfa Record Rapid 6×9 klapcamera. Het bleef niet bij die ene foto. Al gauw had ik Gronau ontdekt, waar niet alleen een splinternieuwe V100 met de beide doorgaande rijtuigen naar Amsterdam gereed stond, maar er was ook een depot met stoomlocomotieven. Dankzij een brief van de baas van Bw Gronau, een TBOI (Technischer Bundesbahn Ober Inspektor) mocht ik overal rondkijken en fotograferen. In Münster zag ik de ‘echte’ V200 059 (het model van Märklin). En stoom, bijna te veel voor mijn rolfilms voor maar acht foto’s. Al gauw kocht ik een kleinbeeldcamera. Een Werra met een Tessar lens (de naam Zeiss mocht niet worden genoemd, want ‘Westsache’) niet wetend dat het een DDR-camera was.
Van mijn belevenissen in de vroege jaren ‘60 heb ik als inleiding van het programma een korte powerpoint gemaakt. Daarna gaan we op reis: ‘60 Jahre mit der DB quer durchs Land’, een reis door de tijd. Het komen en gaan van materieel, het verlaten van de ‘klassieke’ nummering. Het verdwijnen van de metalen platen op de stoom- en elektrische locomotieven, de geschilderde nummers op het overige materieel door de geschilderde en/of geplakte nummering in UIC-code rond 1968. De wisselende kleuren na het klassieke groen, rood en blauw van het reizigersmaterieel naar de chique TEE-kleuren, beige blauw van het overige reizigersmaterieel naar pop-Farbe en de verschillende gradaties rood tot het IC-wit met rode band. Het sluiten van minder lucratieve lijnen trok vaak veel belangstelling. Vaak bestond die uit lieden die per auto kwamen kijken naar de laatste (geliefde?) trein.
Het invoeren van de marktwerking leverde een bonte verzameling van vervoerders met gebruik van overgenomen DB-materieel en het later aangeschafte of geleasete trok nieuwe belangstelling van lieden vaak tot de tanden gewapend met een keur aan digitale camera’s (in toenemende mate met directe verbinding van het wereldwijde web). Soms denk ik terug aan de sfeer van rust in de werkplaatsen met de stoomlocs met veel vet olie en water waar je op liefst oude schoenen tussendoor liep, zoals in Hagen Eckesey met de 03 1050 onder de kolenbunker voor je.