Die Kleinbahn Beuel-Grossenbusch

Beschrijving

UITVERKOOPARTIKEL: nieuwe artikelen voor zeer aantrekkelijke prijzen. Beperkte voorraad en op=op.

Het slechts 7 km lange normaalspoor Beuel – Großenbusch (B-G) kleine spoorweg leidde altijd een schimmig bestaan. Het had nooit regelmatig passagiersverkeer, maar het was lange tijd onmisbaar voor de basaltgroeven en steenfabrieken, een dakviltfabriek en diverse andere bedrijven, zodat het zijn aandeelhouders aanzienlijke dividenden opleverde.
In de tijd van het “Derde Rijk” was het zelfs van strategisch belang. De eerste spoorlijnen bestonden ruim 200 jaar geleden in de omgeving van Beuel, namelijk als door paarden getrokken spoorlijn naar de aluinhutten op de Hardt en vanaf 1850 met locomotieven naar de basaltgroeven op de Finkenberg. Het initiatief om de kleine trein te bouwen kwam van de aardewerkfabrieken en basaltgroeven, maar werd uiteindelijk gerealiseerd door Frankfurter AG für Bahn-Bau und Betrieb (BBB) ​​en haar dochteronderneming, Industriebahn AG. Na de aanvaarding door de staatspolitie op 20 december 1900, begon de “Beueler I-Bahn”, zoals die in de bevolking werd genoemd, de dienst met zijn hoofdlijn van Beuel naar Großenbusch en de aftakking naar Limperich-Küdinghoven. Het werd beheerd door de Deutsche Eisenbahn-Gesellschaft (DEAG, DEGA of DEG) in Frankfurt am Main.
Hoewel er slechts twee nieuwe locomotieven aan Beuel werden geleverd, werd het wagenpark in de loop van de tijd behoorlijk divers, omdat DEG hier binnen haar groep vaak locomotieven en wagons verplaatste.
De smalle spoorradii lieten alleen B- of C-koppelingen toe. Grotere stoomlocomotieven en ook een diesellocomotief waren slechts “ephemera” op de B-G. Het verval begon met de sluiting van de steengroeven op Finkenberg in de jaren 1920. Zelfs na de verwoesting tijdens de Tweede Wereldoorlog is de kleine spoorweg nooit volledig hersteld.
In 1964 had het zijn taak volbracht, toen de brand uitging in zijn laatste locomotieven. De volgelingen en de stad Beuel gaven haar toen een genadetijd. Vanaf dat moment reed een kleine DB-locomotief de routes naar Hangelar en Limperich, en in 1989 werd zelfs een passagiersdienst gelanceerd, namelijk voor de jaarlijkse “Pützchens Markt”. In 1994 nam DEG afscheid van zijn “industriële spoorweg”. De langdurige inspanningen van Rhein-Sieg-Eisenbahn GmbH gingen uiteindelijk verloren. Het vrachtverkeer tussen Beuel en Hangelar eindigde in mei 2009. Het valt nog te bezien of de zeer populaire uitstapjes naar “Pützchens Markt” toekomst hebben.

Bron : Verlag Kenning.